Jestem psychologiem, trenerem szkolenia psów, instruktorem rally obedience oraz założycielem szkoły Pieski Umysł. Aktualnie w życiu i niejednokrotnie też w pracy towarzyszą mi shih – tzu o imieniu Frajda oraz toller – Arbuz.

W trakcie studiów na Wydziale Psychologii UW bardzo szybko uświadomiłam sobie, że psychologia zwierząt jest tym obszarem, którym chciałabym się zajmować. Dwie z trzech większych prac a więc pracę roczną teoretyczną i pracę magisterską pisałam na temat psów. W pierwszym przypadku był to temat dotyczący uczenia się i rozumienia słów u psów a w drugim – badania nad związkiem pomiędzy posiadaniem psa a dobrostanem psychicznym człowieka oraz jego kontaktami społecznymi z innymi ludźmi. Jestem autorem pierwszej polskiej wersji kwestionariusza psychologicznego – Kwestionariusza przywiązania do zwierzęcia, który z powodzeniem funkcjonuje w badaniach psychologicznych.

Bardzo szybko także dostrzegłam, że wiele z mechanizmów, które poznałam jako leżące u podstaw zachowania człowieka znajdują także zastosowanie w przypadku wyjaśniania zachowań psów. Tak samo jak ludzie, psy mają swój poziom komfortu i sposoby na radzenie sobie z regulacją emocji w razie opuszczenia tej strefy – tak samo jak ludzie odczuwają więc dyskomfort psychiczny niezależnie jak go nazwiemy w kategoriach zdrowia psychicznego.

Postanowiłam skończyć studia pięcioletnie magisterskie w ciągu czterech lat i następnie dalej dokształcać się w kierunku pracy z psami. To, czego niewątpliwie w tak potężnej dawce nie wyniosłabym z innych szkoleń, to umiejętności komunikacji z ludźmi oraz rozumienia ich potrzeb, motywów i innych czynników kierujących ich zachowaniem. Te studia to także wiedza na temat funkcjonowania poznawczego (przede wszystkim procesu uczenia się), emocjonalnego i społecznego zwierząt, których oczywiście głównym przedstawicielem jest człowiek.

W trakcie studiów byłam członkiem Fundacji Razem Łatwiej – Zwierzęta Przełamują Bariery, gdzie wspólnie ze swoim psem uczestniczyłam w zajęciach z zakresu dogoterapii, odwiedzałam hospicjum onkologiczne. Prowadziłam też dom tymczasowy dla jednego z podopiecznych Fundacji Bezdomniaki. W 2017 roku byłam także członkiem Teamu Bringy, współtworząc blog Bringy i wspierając projekt interaktywnej piłki dla psów.

Na początku 2018 roku zakochałam się w szarpakach i zaczęłam bardzo doceniać ich rolę w treningu psów. Widząc ich wpływ na motywację Arbuza rozpoczęłam samodzielne ich szycie. Przez cały rok udoskonalałam technikę szycia oraz wygląd moich szarpaków. W głowie miałam otwarcie swojego sklepu z szarpakami i innymi akcesoriami, które będą służyły psom i ich ludziom. W lutym 2019 roku wreszcie udało mi się to osiągnąć. Niezwykle realizuję się tworząc coś swojego, a widok usmiechniętych psich pyszczków to naprawdę miły aspekt mojej pracy. Aktualnie nasze szarpaki dostępne są jedynie stacjonarnie w naszej szkole.

Łączę szkolenie psów z szyciem szarpaków, dzięki czemu realizuję się na dwóch poziomach. Moja kreatywność nigdy nie śpi .

Aktualnie bardzo poświęcam się pracy z psami klientów. Jednak ze swoimi także staram się regularnie pracować – z Arbuzem trenuję rally obedience oraz nosework, hobbystycznie frisbee. Frajda natomiast odkryła uroki noseworku i tak już zapewne pozostanie.

W pracy z psami szczególnie lubię psie sporty. W szkolę skupiam się przede wszystkim na pracy w obszarze rally o i noseworku. Poza tym prowadzę konsultacje behawioralne i zajęcia grupowe z zakresu podstawowego.